NFO en Little Po
Door: Eva van der Veer
Blijf op de hoogte en volg Eva
23 Mei 2012 | Cambodja, Takeo
Dames en Heren,
Na een paar leuke dagen Siem Reap ben ik naar Phnom Penh gegaan. Daar ben ik veeel te lang gebleven omdat ik samen met mijn nieuwe Engelse vriend Steve naar een vrijwilligers baantje ging zoeken. Waar het op neer kwam was dat we vrijwel niets deden omdat we elke nacht op stap gingen en overdag dus niet uit bed wilde. Uiteindelijk hebben we toch een baantje gevonden en zijn we met nog een nederlandse jongen richting Takeo vertrokken.
Ik woon in een center voor vrijwilligers en werk overdag in een schooltje in het dorp of in het weeshuis.
De kinderen in het weeshuis zijn zo blij dat we er zijn. Vanaf de eerste minuut kwamen ze op ons af om zich voorstellen en ons wat dingen te vragen. Ze vinden het heerlijk om aandacht te krijgen. Ook al is het maar iets kleins. Het weeshuis blijkt best luxe te zijn, maar in mijn ogen is het dat helemaal niet. Sommige kinderen slapen op een rietje matje en hebben niet eens een matras!
Het school genaamd Little Po is echt zoals je ze op tv ziet. Ik kwam aan in een dorpje en de kinderen vlogen op me af. Ik liep richting de 'klas' wat bestond uit een dak boven wat tafels en stoelen waar zn 200 kinderen zaten. Er was niet genoeg plek voor iedereen dus de kinderen zaten overal. Ik kreeg mijn eigen klasje met 15 kinderen en het bleek vrij lastig! Maar wel heeel gaaf! Ik kreeg meteen de eerste dag al briefjes van de kinderen met de boodschap: I love you for ever! Heel heel heel lief!
Ik wil dit gaan doen voor 1 of 2 weken en ga dan door voor mijn laatste drie weekjes in Vietnam! Tijd gaat snel!
xxxxxxx
Na een paar leuke dagen Siem Reap ben ik naar Phnom Penh gegaan. Daar ben ik veeel te lang gebleven omdat ik samen met mijn nieuwe Engelse vriend Steve naar een vrijwilligers baantje ging zoeken. Waar het op neer kwam was dat we vrijwel niets deden omdat we elke nacht op stap gingen en overdag dus niet uit bed wilde. Uiteindelijk hebben we toch een baantje gevonden en zijn we met nog een nederlandse jongen richting Takeo vertrokken.
Ik woon in een center voor vrijwilligers en werk overdag in een schooltje in het dorp of in het weeshuis.
De kinderen in het weeshuis zijn zo blij dat we er zijn. Vanaf de eerste minuut kwamen ze op ons af om zich voorstellen en ons wat dingen te vragen. Ze vinden het heerlijk om aandacht te krijgen. Ook al is het maar iets kleins. Het weeshuis blijkt best luxe te zijn, maar in mijn ogen is het dat helemaal niet. Sommige kinderen slapen op een rietje matje en hebben niet eens een matras!
Het school genaamd Little Po is echt zoals je ze op tv ziet. Ik kwam aan in een dorpje en de kinderen vlogen op me af. Ik liep richting de 'klas' wat bestond uit een dak boven wat tafels en stoelen waar zn 200 kinderen zaten. Er was niet genoeg plek voor iedereen dus de kinderen zaten overal. Ik kreeg mijn eigen klasje met 15 kinderen en het bleek vrij lastig! Maar wel heeel gaaf! Ik kreeg meteen de eerste dag al briefjes van de kinderen met de boodschap: I love you for ever! Heel heel heel lief!
Ik wil dit gaan doen voor 1 of 2 weken en ga dan door voor mijn laatste drie weekjes in Vietnam! Tijd gaat snel!
xxxxxxx
-
22 Mei 2012 - 14:08
Tante Tineke.:
Lieve Eva,
Wat geweldig.dat je in het weeshuis bent gaan werken , als vrijwilgster!!.
Inge, in Zuid Afrika, werkt ook in een weeshuis, en daar zijn de kinderen ook erg blij met haar Het is zo,n dankbaar werk, Ik was blij, weer wat van je te horen, heb er echt naar uitgekeken
Ik wens je er het allerbeste,
Liefs,
Tante Tineke... -
22 Mei 2012 - 14:44
Joke Vd Valk:
Hoi Eva,
Leuk dat je op een school aan het werk bent, nu kun je je Pabo-kennis in de praktijk brengen! En lekker stappen hoort erbij hoor!! Veel plezier en tot horens.
Joke x
-
22 Mei 2012 - 15:43
Renske Fennema:
Hoi Eva, leuk om weer wat van je te horen! Phnom Penh, ik ken de plaats alleen uit films en van het nieuws, en jij bent daar gewoon! In een weeshuis, als we dat op TV zien krijg ik altijd een brok in mijn keel, die zielige kindjes die idd blij zijn met wat persoonlijke aandacht. Weer een ervaring rijker die menigeen van ons nooit zal krijgen. Geniet nog van je laatste weken, over een maand ben je alweeralles aan het verzamelen om naar huis te komen! Groetjes en een dikke kus -
22 Mei 2012 - 16:15
Ellen:
en nu nieet het zinnetje van lou aanleren fu,, my live hihi -
22 Mei 2012 - 21:05
Tante Sandela:
I also love you forever!
Geniet nog 34 daagjes enorm meisje en heb nergens spijt van. Geen had ik nog maars, ga ervoor en dan zien we je weer terug als een blije lieve volwassen gegroeide Eva die weet wat ze wil en weet wat ze kan en die vooral alles alleen kan want er komt altijd wel iets op haar pad, dat heb je wel geleerd hè lieverd. Ben trots op je!!!!!!! Nog steeds.
Dikke kus xxxx -
23 Mei 2012 - 19:16
Papa En Cootje:
Leuk bericht weer ! doe je best en ook al lijkt het weinig wat je voor die kindjes kan doen , voor hun is het heel veel en waardevol. Kus Cootje en papa
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
