Stage is begonnen!
Door: Eva van der Veer
Blijf op de hoogte en volg Eva
01 Maart 2015 | India, Trichy
Na anderhalve week aan projecten bekijken, is stage eindelijk begonnen. We hebben na veel wikken en wegen allemaal een keuze kunnen maken. Allemaal andere locaties en groepen, maar ook twee dagen gezellig met zn alle op de holy cross, waar we dus ook wonen!
Op maandag loop ik mee met de fysiotherapeut die meervoudig gehandicapte kindjes behandeld. Hij masseert ze en doet oefeningen om weinig gebruikte spieren aan te spannen. Heel ontspannend en fijn voor de kindjes.
Op dinsdag loop ik mee met de speltherapeut die vooral veel drukke kinderen probeert te temmen. Ik heb de logica nog niet helemaal gevonden, maar ik denk dat ik mijn ei hier wel in kwijt kan!
Op woensdag en donderdag verblijf ik alleen op het platteland, twee uur met de bus en een uur met de auto van Trichy vandaan. Overdag zijn er zn tien plattelandskleuters die Engelse les krijgen. Maar aan t einde van de middag komen de grote jongens thuis! Die zijn doof, blind, slecht horend, slechtziend of 'normaal', zoals ze dat hier noemen! Deze kerels leren me gebarentaal en cricket! Ik val in de smaak, want ik heb mooie ogen! Dat weten ze maar al te goed uit te beelden! Kleine aapjes, dat zijn het en ik geniet ervan!
Verder hebben we afgelopen weken Trichy en de Indiase cultuur wat beter leren kennen. Trichy heeft een aantal mooie tempels. Helaas staat de mooiste en grootste helemaal in de steigers. Ziet er niet naar uit dat het binnen een half jaar klaar is! John Williams is er niks bij met zijn bouwval gezocht.
De indiase cultuur is heel luidruchtig. Ze praten hard en t lijkt vaak alsof ze erg boos zijn. De toeter is het belangrijkste middel om te overleven in het verkeer en zelfs de dieren hier krijsen alsof ze per direct geslacht worden. Het volk lijkt dus heel erg boos, maar is eigenlijk heel vriendelijk en behulpzaam. Ik voel me hier veilig, want mensen schieten elkaar te hulp en zijn sociaal. Mannen verplaatsen in de bus, zodat vrouwen kunnen zitten. Engels sprekende mensen schieten te hulp als tolk en eigenlijk hoeven we niet eens onze boodschappen zelf te dragen. Gelukkig mogen we dat wel zelf doen, want af en toe voel ik me net een koninginnetje waar iedereen voor moet schikken. Het indiase volk is pittig! Ze werken hard en klagen nooit. Ze lopen met blote voeten over de bloedhete tegels, werken zes dagen in de week, eten mega super pittig en hebben vuur vaste handen! Een volkje van staal!
Vooral de hitte is even wennen. Het wordt namelijk alleen maar warmer hier en de bedekkende kleding en de stroomstoringen werken niet echt verkoelend! Volgend weekend gaan we gelukkig richting strand voor een beetje verkoeling en een bruin tintje! Ook leuk om in contact te komen met wat andere jongeren, want Trichy is verre van toeristisch.
Op maandag loop ik mee met de fysiotherapeut die meervoudig gehandicapte kindjes behandeld. Hij masseert ze en doet oefeningen om weinig gebruikte spieren aan te spannen. Heel ontspannend en fijn voor de kindjes.
Op dinsdag loop ik mee met de speltherapeut die vooral veel drukke kinderen probeert te temmen. Ik heb de logica nog niet helemaal gevonden, maar ik denk dat ik mijn ei hier wel in kwijt kan!
Op woensdag en donderdag verblijf ik alleen op het platteland, twee uur met de bus en een uur met de auto van Trichy vandaan. Overdag zijn er zn tien plattelandskleuters die Engelse les krijgen. Maar aan t einde van de middag komen de grote jongens thuis! Die zijn doof, blind, slecht horend, slechtziend of 'normaal', zoals ze dat hier noemen! Deze kerels leren me gebarentaal en cricket! Ik val in de smaak, want ik heb mooie ogen! Dat weten ze maar al te goed uit te beelden! Kleine aapjes, dat zijn het en ik geniet ervan!
Verder hebben we afgelopen weken Trichy en de Indiase cultuur wat beter leren kennen. Trichy heeft een aantal mooie tempels. Helaas staat de mooiste en grootste helemaal in de steigers. Ziet er niet naar uit dat het binnen een half jaar klaar is! John Williams is er niks bij met zijn bouwval gezocht.
De indiase cultuur is heel luidruchtig. Ze praten hard en t lijkt vaak alsof ze erg boos zijn. De toeter is het belangrijkste middel om te overleven in het verkeer en zelfs de dieren hier krijsen alsof ze per direct geslacht worden. Het volk lijkt dus heel erg boos, maar is eigenlijk heel vriendelijk en behulpzaam. Ik voel me hier veilig, want mensen schieten elkaar te hulp en zijn sociaal. Mannen verplaatsen in de bus, zodat vrouwen kunnen zitten. Engels sprekende mensen schieten te hulp als tolk en eigenlijk hoeven we niet eens onze boodschappen zelf te dragen. Gelukkig mogen we dat wel zelf doen, want af en toe voel ik me net een koninginnetje waar iedereen voor moet schikken. Het indiase volk is pittig! Ze werken hard en klagen nooit. Ze lopen met blote voeten over de bloedhete tegels, werken zes dagen in de week, eten mega super pittig en hebben vuur vaste handen! Een volkje van staal!
Vooral de hitte is even wennen. Het wordt namelijk alleen maar warmer hier en de bedekkende kleding en de stroomstoringen werken niet echt verkoelend! Volgend weekend gaan we gelukkig richting strand voor een beetje verkoeling en een bruin tintje! Ook leuk om in contact te komen met wat andere jongeren, want Trichy is verre van toeristisch.
-
01 Maart 2015 - 09:49
Vicky:
Leuk Eef!
Lekker afwisselende stage en interessant.
Succes met de hitte.
Xxxxxxx -
01 Maart 2015 - 10:09
Wout En Cora:
Fijn dat je een keuze hebt kunnen maken uit de diversen projecten.
Wordt wel een veelzijdige stage zo !! :-)
Hier is het koud en veel mensen hebben griep !!
Dus niet klagen over de warmte hoor ! ;-)
geniet er maar van !!
xxx
papa -
01 Maart 2015 - 10:48
Lotte:
Ah je stage klinkt wel echt leuk Eef!
Lekker divers en uitdagend.
Hopen dat je daar uiteindelijk steeds meer zelf kan gaan doen!
Ik kan niet wachten om daar de warmte en drukte te gaan meemaken! Heeeelemaal klaar met de kou en regen hier in Nederland!
Xxxxxxxxxxxx -
01 Maart 2015 - 11:34
Marijke:
Wat leuk om te lezen, dat je op zoveel fronten ervaring kunt opdoen en daarmee ook jezelf kunt verrijken.
Het is ook fijn om te lezen dat je ervaring met de mensen daar in principe positief is. Hier horen we in dat opzicht wel eens heel andere verhalen ( zeker over mannen in de bus :) )
Ik vind het wel knap van je en het verdient ook wel respect dat je dit zo onderneemt, ver van de dagelijkse werkelijkheid hier in Nederland.
Wens je heel veel plezier toe en veel fijne momenten, die je later weer als mooie herinneringen kunt koesteren.
Lieve groet, Marijke xx
-
01 Maart 2015 - 11:35
Joke Vd Valk:
Wat een leuk verslag weer Eva!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
